واهمه نکن
من سرنوشت عاشقی ام را
سر اولین قرار باختم
ببخش
از اینکه لحن من این است
واین ذوق و شوق لعنتی
اینگونه برگرده ی واژه ها سوار و پیاده می شوند
چکنم
من مانده ام و بیابانی پر از اتفاق جنون
و قامتی که از تکرار عطش
ایستاده و استوار پژمرد...
یادش بخیر......!!!!