سالها گذشته است و هنوز
تمام "كوچه ها"
عطر " خاطرات زيباي "تو را دارند
نه! چیزی عوض نشده
باور کن! چیزی ...
- بجز حضور عزیز تو
و آن خنده های کودکانه ی من
که سالهاست
در پیاله ی لبریز اشکهایم
ته نشین شده است
باور کن
ای صدای نفسهایت آرامش!
چیزی عوض نشده
هوای باغ بی بهاریِ من
هنوز هم
از اندوه سبز بارانیت
پریشان است...
کافی ست حرفِ تو باشد
هیچ واژه ای
روی پایش بند نمی شود
راهش را می گیرد وُ
تا دوردست عطر تو
پروانه می شود...
تو هستي...
بودنت را فرياد ميزنم...
نمي دانم چرا صدايم را نمي شنوي
اما مي دانم هستي ...
گوشه اي از دلم نشسته اي
واپیپرهای زیبا ودیدنی
واهمه نکن
من سرنوشت عاشقی ام را
سر اولین قرار باختم
ببخش
از اینکه لحن من این است
واین ذوق و شوق لعنتی
اینگونه برگرده ی واژه ها سوار و پیاده می شوند
چکنم
من مانده ام و بیابانی پر از اتفاق جنون
و قامتی که از تکرار عطش
ایستاده و استوار پژمرد...
یادش بخیر......!!!!
از وقتی که
شاخه های دلفریب آن درخت سیب
بالهای مرا گرفت و
دیوارهای پرقفس عصیان
زمین گیرم کرد
شانه های نیمه جانم
رویانشین آسمان می شود و
دلتنگ پریدن
.
چقدر
آرزوهایم
بوی خاک گرفته است...
یک دسته می روند و در حسرتِ داشتنشان می مانی ...
دسته دیگر از چشمت می افتند و از زندگیت بیرونشان می کنی ...
خودت را از چشم کسی نینداز ...
بگذار همیشه در حسرت بودنت بمانند ...
دلتنگ که میشوم..
تنها پناهم
عکس های توست..
چقدر خوب نگاهم میکنی......
این روزها
قلبم گهگاهی می ایستد
نفسم گهگاهی بالا نمی آید
خنده ام گهگاهی با گریه قاطی میشود
حتی گهگاهی فکر میکنم زنده نیستم دیگر ...
اما دلم نه گهگاهی.... که همیشه برای تو تنگ است
راستی تو خوبی ؟
این روزهایت چگونه است ؟
لاف می زدم
که فراموشت خواهم کرد !
کجایی که ببینی
این روزها توبه ی من از گرگ ها هم مرگ تر است..
تعداد صفحات : 79
شکر..